137 c

Artikel 137c

1. Hij die zich in het openbaar, mondeling of bij geschrift of afbeelding, opzettelijk beledigend uitlaatover
een groep mensen wegens hun ras, hun godsdienst of levensovertuiging, hun hetero- of
homoseksuele gerichtheid of hun lichamelijke, psychische of verstandelijke handicap, wordt
gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste een jaar of geldboete van de derde categorie.

2. Indien het feit wordt gepleegd door een persoon die daarvan een beroep of gewoonte maakt of door twee
of meer verenigde personen wordt gevangenisstraf van ten hoogste twee jaren ofgeldboete van de vierde
categorie opgelegd.

Met grote zekerheid zal dit artikel door het islamitisch deel van Nederland gaan worden
misbruikt.
Precies zoals dat datzelfde deel van de bevolking ook nu al de eigen uitzonderingspositie bij
de landelijke en vele plaatselijke overheden misbruikt, om andersdenkenden te bedreigen, te
beroven, en uit te schelden.
In artikel 137c is geen plaats ingeruimd voor het zich beledigend uitlaten jegens mensen, die
niet vallen onder de opgesomde categorieën.
Het uitschelden van o.a. Joden voor 'vuile rotjood' of het roepen van: 'Hamas, Hamas, alle
joden aan het gas', valt vanzelfsprekend ook niet onder één van de vermelde categorieën.
Ook het veel gebruikte: 'ongelovige hond' of 'hoer'valt daar niet onder.
Kon men als Jood of 'ongelovige hond' toch al nergens terecht om aangifte te doen tegen dit
soort aantijgingen, nu is het helemaal zeker geworden, dat zowel ongelovige honden als
Joden aan de islamitische goden zijn overgeleverd.
Heb dank, overheid!
Dat met artikel 137c de grondwet met voeten wordt getreden, en wel met name het artikel,
waarin staat:
A. Artikel; 1 van de grondwet:
Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld. Discriminatie wegens
godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht of op welke grond dan ook, is niet
toegestaan. Het is in de grondwet verankerd dat alle mensen in gelijke omstandigheden op dezelfde manier
behandeld moeten worden. Discriminatie is niet toegestaan.
B. Het artikel, dat aangeeft dat kerk en staat gescheiden zijn.
Scheiding van kerk en staat
Wat houdt het beginsel van de scheiding van kerk en staat in? Hier te lande wordt eronder
verstaan dat kerk en staat als zelfstandige lichamen functioneren. De staat mag niet ingrijpen
in de interne verhoudingen van de kerk, evenmin als de kerk bevoegdheden heeft wat betreft
staatszaken. Kerken en andere geestelijke gemeenschappen bepalen zelfstandig hun
bestuurlijke organisatie, kiezen zelf hun functionarissen en belijden vrij hun godsdienst of
levensovertuiging. Deze zelfstandige positie wordt in de Grondwet niet uitdrukkelijk vermeld,
maar wel indirect gegarandeerd via een tweetal grondrechten: de vrijheid van godsdienst en
het recht op gelijke behandeling. 'Ieder heeft', aldus artikel 6 van de Grondwet, 'het recht zijn
godsdienst of levensovertuiging individueel of in gemeenschap met anderen vrij te belijden,
behoudens ieders verantwoordelijkheid voor de wet'. Het recht op gelijke behandeling,
vastgelegd in artikel 1, betekent dat discriminatie wegens o.a. godsdienst of levensovertuiging
niet is toegestaan.
Uit beide grondrechten vloeit voort dat de staat ten opzichte van kerken en andere religieuze
gemeenschappen onpartijdig is. De overheid mag geen enkele godsdienst of levensovertuiging
bevoorrechten of discrimineren. Wel moet ze ervoor waken dat de godsdienstvrijheid niet wordt
misbruikt, bijvoorbeeld ingeval radicale imams uitspraken zouden doen die aanzetten tot
haat. De godsdienstvrijheid is namelijk geen absolute vrijheid. Er mogen beperkingen aan
worden gesteld, mits deze een wettelijke basis hebben en nodig zijn in het algemeen belang of
ter bescherming van rechten en vrijheden van anderen.
De scheiding van kerk en staat komt dus neer op een wederzijds erkennen en respecteren van
elkaars bevoegdheden. Maar het beginsel van deze scheiding betekent niet, zoals soms wordt
gedacht, dat kerk en staat helemaal niets met elkaar te maken hebben. Hun eigen
verantwoordelijkheid brengt mee dat ze elkaar kritisch volgen. De overheid moet erop toezien
dat kerken en geloofsgemeenschappen zich houden aan de regels van de rechtsstaat. En voor
de kerken kunnen er omstandigheden zijn, waarin zij zich geroepen weten tot een profetisch
getuigenis aan het adres van de overheid (zie hierover Ecclesia nr. 8 van 13 april 2002).
Het beginsel van scheiding van kerk en staat sluit evenmin uit, dat de overheid
geloofsgemeenschappen bij haar beleid betrekt. Kerken ontplooien immers activiteiten die
van nut zijn voor de samenleving (bijvoorbeeld op het gebied van welzijn), of die bijdragen
aan de participatie van burgers in de maatschappij. Verder heeft de overheid er belang bij,
geloofsgemeenschappen te consulteren voor het vormgeven van beleid met ethische
consequenties. Van veel betekenis is zoals gezegd ook de rol van kerken bij de overdracht van
waarden en normen.
Dat artikel 137c uitstekend geschikt is om ook de vrijheid van meningsuiting van niet
gelovigen aan banden te leggen, is overduidelijk.
Met een CDA en een extreem- linkse CU in het Kabinet kon het niet uitblijven, dat
andersdenkenden- vrijdenkers, liberalen e.d.- aan banden gelegd dienden te worden.
Dat de PvdA met deze extreem linkse ideeën van CDA en CU meegolft, is niet verwonderlijk.
De religie, die de PvdA als enigste partij in Nederland aan de borst drukt: de islam, heeft
gelijke ideeën als het CDA en de CU, namelijk de burger aan banden leggen.
Het uitbreiden van hun macht over de kiezers/belastingbetalers.
Indien dank zij de voorzienigheid een ander Kabinet dan dit aan de macht zou komen, duurt
het nog jaren, voordat dat al deze wetten, die in strijd zijn met de rechten van de mens, terug
zijn te draaien.
Onder druk van de islam ( Marokko, Saoedi-Arabië, Pakistan, Iran etc.) heeft de
Nederlandse overheid zijn onafhankelijkheid verloren.
Het ontbreekt de Nederlandse overheid - landelijk zowel als plaatselijk - aan moed.
Inspiratie halen uit de woorden van de Griekse legeraanvoerder Thucydides: "Het geheim
van geluk is vrijheid. Het geheim van vrijheid is moed ", is nimmer tot onze overheden
doorgedrongen .
De teloorgang van Nederland gaat door.
Dat de grote budgetten van de islamitisch landen ( Saoedi-Arabië met de kleine golfstaatjes
900,7 miljard dollar) daar deel aan hebben, staat voor mij als een paal boven water.
Dag.